మరుజన్మకైనా మరువగలేను

వీడిపొతూ నువు విసిరిన చూపు, నీ చేతి స్పర్శ
                       వెయ్యేళ్లైనా నను వీడిపోవు;
కలత నిండిన నీ కళ్లను కప్పిన కన్నీటి తెర
                    మరుగున నువు మోసిన మాటల మూటలు,
నీ చల్లని మునివేళ్లు నా అరచేతిలో మాట్లాడిన మెత్తని మౌనం,
                    మరుజన్మకైనా మరువగలేను;

క్షణమొక కావ్యం....!

సందెలో,
నే సవరించిన సిగపూల సావాసంలో,
గతించిన ప్రతిక్షణమూ, సలిపిందొక సరస కావ్యం...!