Thursday, November 11, 2010

తండ్రీ..!



తండ్రీ..!
వివేకపు అంధకారంలో ఆదమరచి తూలుతున్న నా తమ్ముల,
వేశపు వేషంలో అసలు విషయం విస్మరిస్తున్న నా అన్నల,
నకులేశు పాదచరిత ఈ పవిత్ర పుడమిలో మిడిఙ్ఞాన పీడిత నీ పుత్రుల
సడించక,మా మనోతిమిర సంహారివై,
దయ రవి స్ఖలిత పసిడి వర్ణ కాంతి పుంజమై ,
ప్రతి దినమూ పలుకరింపుము తండ్రీ, నీ పుత్రుల...!

వేదించకే.....!


బతకనీ నన్నిలా, ముంచకే తేనెల
వెతకనీ వేకువ, చాలు నీ వెన్నెల
తడి ఆరని నా కన్నుల, కడ ఎరుగని కలవై
ఒడి నిండిన నా వేదన, ఎటు వీడని వలవై
వేదించకే.....!