ఆకాశ వీధిలో అలవాటులేని అడుగులు

New year మొదలయ్యాక, ఈ సంవత్సరం చేయాల్సిన అతిముఖ్యమైన పనులేంటా అని ఆలోచిస్తుండగా, "ఇంతవరకూ మోగించిన single hand చప్పట్లు చాలు, జీవితంలోకి Eastmanని invite చేయాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది, ఎదురుగా కనిపిస్తున్న speed breaker దగ్గర ఆగి, పక్క seat fill చేసుకుందాం" అని అంతర్వాణి,  అంతర్వేదిలో గోదావరిలాగా ప్రసన్నంగా వినిపించింది. పూర్తిగా convince అవడానికి పెద్దగా time పట్టలేదు. అనుకున్నదే తడవుగా, మరింక ఆలస్యం చేయకుండా, ఇంటికి phone చేసి, పెద్దలకి inform చేసి permission తెచ్చుకొని, నా ఈ ప్రయాణం సుఖమయం అవడానికి అవసరమైన సలహాలకోసం, అటువైపు వెళ్లిన నా friends కొంతమందితో మాట్లాడటం మంచిదని, ఆ పని కూడా అవజేసి, నన్ను నేను సిద్ధం చేసుకున్నాను.

అలా, one fine day, విశ్వామిత్రుల వెంట మిథిలకి పయనమైన రాములోరిని తలుచుకొని, 'వెడలెను కోదండపాణి' అని పాడుకుంటూ, అందాల తారలుండే ఆకాశవీధిలోకి అడుగుపెట్టాను. అదేదో అమ్మాయిల college అనుకునేరు. కాదు, కాదు. కన్యామణులుండే రాయాలనాటి సీమ, పరిమళములు వెదజల్లు పుష్పవ్రజంబు నెలవైన పూదోట, కాంతులీను తారకావళి వసించు గగన తలము. అర్థం కాలేదు కదూ! What I mean is,  the Matrimony website. All that I did is creating a profile in a regional matrimony website. Timeతో పాటు దానిమీద మన అభిప్రాయం మారే అవకాశం మెండుగా ఉందికావున, అదేంటో ఏమీ తెలియని రోజున నాకున్న feeling, పై linesలో record చేసి ఉంచాను. చూద్దాం, భవిష్యత్తులో నాకెలాంటి  అనుభవాలు ఎదురవనున్నాయో, నా అభిప్రాయం ఎలా మారుతుందో. సరే, ఆ రకంగా, అందాల తారక కోసం, online వీధిలోకి visa తీస్కొని enter అయ్యానన్నమాట. 

చాలా carefulగా, selectiveగా interest express చేస్తున్న రోజులు. There is no time for bullshitting  కదా!  ఇంకో fine day, ఒకానొక profile నన్ను ఆకట్టుకుంది. ఎలా అంటే, ఇంచుమించు ఇలాగ. ఎందుకంటే ఏం చెబుతాం? పైగా మిమ్మల్నె అడుగుతాం, 'గాడ్పేల విసరు? పరిమళములేల చిమ్ము పుష్పవ్రజంబు? సలిలేమేల పారు?' అని.  అంతే, అలా సహజంగా జరిగిపోతాయి. చదుకున్న పిల్ల, ఉద్యోగం చేసుకుంటోంది, మధ్య తరగతి background, చూడగానే ఆకట్టుకునే కళ్ళు, ముఖ వర్ఛస్సు ఇలాంటివేవో కలిసి అలా పన్జేస్తాయి. So, ఆలస్యమెందుకని interest express చేశా. 2-3 రోజులైనా ఎలాంటి reply రాకపోవడంతో ఇక బ్రహ్మాస్త్రం ప్రయోగించాల్సిందేనని decide అయిపోయా. మరి, ఆ pull అటువంటిది. ఈ ఆకాశంలో, తారలేకాదు, చందమామలు కూడా ఎక్కువగానే ఉంటారు, కాబట్టి మరీ ఆలస్యం కూడా చేయకూడదు. పైగా, మన message వాళ్లు చూడలేదేమో అనే అనుమానం లేకుండా confirm చేసుకుని (దానికి కూడా కొన్ని సౌకర్యాలు ఉంటాయి ఈ software ఆకాశంలో), ఇక అస్త్రం ప్రయోగించాల్సిందే అనుకున్నా. ఇంతకీ బ్రహ్మాస్త్రం అంటే ఎంటనేనా మీ అనుమానం. నేను premium memberని కాబట్టి, కొంతకాలం లోపు, కొన్ని profiles యొక్క contact numbers తెలుసుకోవచ్చనమాట.  ఇదే అవసరం, అవకాశం కాబట్టి నాల్గవ రోజున తన contact తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేశా, but to my surprise, ఆ పిల్ల తను కావాలనుకుంటే మాత్రమే మిగిలిన జనాలు తన contact తెలుసుకోగలిగేలాగా బిగించేసింది. You see, simplest of software engineering. So, చేసేదేమీ లేక, అంతర్జాలంలో అన్ని రకాలుగా వెదికి వెదికి అలసిపోయాక, కేవలం తను పనిచేస్తున్న company మరియు ఊరు మాత్రమే సంపాదించగలిగాను. కానీ, సుఖమెంటంటే, ఆయొక్క companyలో మనకి 'జాన్ జిగిరి' ఒకడున్నాడు. మొన్నామధ్యే క్రిస్మస్ కి రెండు వారాల సెలవులు నాతోనే  spend చేశాడు. అప్పుడు మేము చేసిన అల్లరి గురించి ఇంకెప్పుడైనా చెప్పుకుందాం. One అల్లరి at a time. వాడిముందు ఈ విషయం ఉంచితే, ఒకే company కాబట్టి internal portalలో contact (mail, number, etc) దొరకవచ్చు. ఇంకా luck ఉంటే, తనని తెలిసిన వారే దొరకవచ్చు అని నా ఆలోచన.

సరే అనుకుని, మా వాడికి call కొట్టి, ఇది భయ్యా matter అని, వాణ్ణి, గమ్యం సినిమాలో అల్లరి నరేష్ లాగా చూపించా వాడికే (కమలిని కోసం వెదుకుతున్న శర్వానంద్ కి help చేస్తాడు కదా).  అంతే, పది నిముషాల్లో నాకు whatsapp చేసాడు తన number. 'పండగ జేస్కో' అని ప్రోత్సాహం కూడా.  అలవాటు లేని పని కదా, ఓసారి అలోచించి దూకుదాం అని కళ్ళు మూసుకుని ఒక 5 deep breaths తీస్కొని, ఆలోచించడం మొదలు పెట్టా. Already, something unethical చేసేశా, తను నా మెసేజ్ చూసి కూడా, interest లేక neglect చేసి వుండొచ్చు అని తెలిసి కూడా, తన number, తన permission లేకుండా ఎక్కడినుంచో దొంగిలించా. Breach of privacy.  తర్వాత మీడియాలో చెప్పుకోడానికి, పుస్తకాల్లో రాయడానికి, సినిమాల్లో చూపించడానికి  బావుంటాయని temptingగా ఉన్నా, ఇలాంటి విషయాల్లో consult అయ్యే ఇంకో friendకి call చేసి, 'మచ్చి, ఇదు దాన్ ప్రచ్న, ఎన్న పన్రదు?' అని  మొత్తం చెప్పుకుంటే, వాడు గట్టిగ నవ్వేసి, "బావుంది, but, ఇలాగ office portalsలో దొరికే numbers updated ఉండవు, and more importantly, మనం ముందు తనకి తెలిసిన వారి ద్వారా నీ profile introduce చేసే ప్రయత్నం చేద్దాం. అది better, direct call చేసి deal చేయడం కంటే" అని, "ఈలోపు రేపు ఓసారి నేను wrong call లాగా ఆ numberకి call చేసి నీకు confirm చేస్తాను అది correct అవునో కాదో" అన్నాడు. వాడు, నేను, ఇందాకటి అల్లరి నరేష్, తన wife (తను కూడా same companyలో work చేస్తోంది) అందరం ప్రయత్నించాం, mutual friends ఎవరైనా దొరుకుతారేమోనని. అబ్బే, ఉపయోగం లేదు, రక్తాభిషేకం జరగాల్సిందే అన్నాయ్ పరిస్థితులు. అలాంటి వారెవరు దొరకలేదు. So, మా మచ్చాని ముందుకెళ్ళమన్నా. "ఇంకోసారి ఆలోచించుకో" అన్నాడు. "ఏం పర్లేదు, ప్రపంచంతో యుద్ధాలు చేయలేకపోయినా, తనకోసం comfort zone బయటకొచ్చి, కనీసం ఇలాంటివైనా  చేయాలికదా" అన్నా. Achillis next day చంపబోయే Hectorతో చెప్పినట్లు,  "నీ energy నాకు నచ్చింది,  నేడు పోయి, రేపటికి  readyగా ఉండు" అన్నాడు.   

మరుసటి రోజు నిద్రలేచి, phone తీస్కుని చూడగానే, మచ్చా నుంచి message, 'Dude, call me, urgent!' అని. వామ్మో, వీడేదో పెంట పూశాడు నాయనో అనుకుంటూ call చేశా. మచ్చా చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు, "నిన్న తనకి call చేసి, నేను నీ relationship manager లాగా introduce చేసుకున్నా" అన్నాడు. Relationship manager అంటే, నాలాంటి youngsters (male and female) ఇలాంటి విషయాలు deal చేసేటప్పుడు, other partiesని contact అవడానికి, information gather చేస్కోడానికి, మనల్ని గొప్పగా చూపించుకోడానికి, మొహమాట పడకుండా ఆ పనులని outsource చేసుకుని మనకోసం చేసిపెట్టే matrimony website వాళ్ళ service provider అనమాట. "వీడి అసాధ్యం కూల! నాతో చెప్పిందేమిటి, వీడు చేసిందేమిటి" అనుకుంటుండగా. "నమ్మకం కోసం Broadband కోసం పెట్టించుకున్న landline నుంచి call చేశాలే" అని talent చూపించాడు. నిజమే, వీడి talent నాకు తెలుసుకాబట్టే ఇంత కార్యాన్ని, కర్ణుని నమ్మినట్లు నమ్మి అప్పగించా.  "ఇంతకీ తనేమందో సొల్లు మచ్చా", అని ఇష్టంగా విసుక్కుంటే,  మొదలు పెట్టాడు, నాకు మొదటి lesson, "తనకి ఇప్పట్లో పెళ్లి చేస్కునే interest లేదంట" అని, "ఏయ్, ఏం మాట్లాడుతున్నావ్, 26F నువ్వు, తెలుస్తోందా" అన్నా ఆవేశంగా. "ఓహ్, ఓహ్!" అనగానే, "సారీ, నిన్ను కాదులే, తననే. సొల్లు చెబుతోంది" అన్నా. "అవును, అందుకే, కొంచెం press చేసిచూశా, మంచి profile, ఓసారి చుడండి, మళ్ళీ మళ్ళీ రాకపోవచ్చు, మీ interest మారొచ్చు, నచ్చక కాదు, interest లేక అంటున్నారు కదా, ఇలాగ" అన్నాడు.  "మరేమంది?", "convince అవలేదు, So, మీకేమైనా relationship manager ఉంటే చెప్పండి నేను ఓసారి discuss చేస్తా" అనికూడా అన్నా.  "లేదు, అలా ఎవరూ లేరు" , "పోనీ, మీ పెద్దలతో మాట్లాడతా, చెప్పండి మీ profile ఎవరు manage చేస్తారు?" "మా అక్క, but, వద్దులెండి, I will get back if I want to" అని calmగానే చెప్పిందన్నాడు. హ్మ్, ఇంకేముంది, clarity వచ్చిందిలే అనుకుని, గజినీని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ ఉండగా, చెప్పాడు మచ్చా, "నా profileలో ఈ contact number పెట్టలేదుకదా మీకెలా దొరికింది" అని అడిగిందంట. మావాడు ఘటికుడు కాబట్టి, తడుముకోకుండా, "అవును, profile primary contactలో వేరే number ఉంది, but, secondary contact లాగ మా recordsలో ఉంది" అని confidentగా cover చేశా అన్నాడు. But, I think it's clear, we were busted. Doesn't matter now. "Obviousగా, reason ఏంటి అనేది చెప్పలేం, but we did our job" అన్నాడు మచ్చా. అలా,  ఆకాశ వీధిలో నా మొదటి వాహ్యాళి అలవాటులేని అడుగులతో సాగిందన్నమాట. 

To my OBSESSIVE and dear friend!

I started to think, "What comes to my mind when I think about you as the captain of our sweetheart, the TSS cricket team?". Believe me, "Obsession" is all that you painted before me.

ఆ రోజుల్లో, TSSకి captain కావాలన్న నీ sheer obsession నాకింకా గుర్తే. ఎన్ని sittingsలో మనం దీనిగురించి వాదించుకున్నామో, అప్పటి captainని నువ్వు ఎంత శాస్త్రీయంగా (scientific, if you will) ఖండించావో (censored :-)) స్పష్టంగా గుర్తుంది మచ్చా. మీ DESE జనాలముందు నువ్వు prove చేస్కోవడం and  మీ తురకపాలెం whatsapp groupలో share చేస్కోవడం అనే aspects పక్కన పెడితే, I must say, your approach towards that was very new and a bit intense, and that is where I started to see your 'obsession'. కారణం ఏమైనా, కొద్దిగా ఆలస్యమైనా, eventually, you led us, and lead us to multiple victories. See, I told you, ఇవన్నీ మీడియాలో చెప్పుకోడానికి బావుంటాయి మచ్చా అని, చూశావా!

Next thing is, your obsession to try out new things on the field, of course, we ended up doing it off the field too. ఎంత సేపూ, non-aggressive, routine, safe, defensive field setకి అలవాటు పడిన teamకి కొత్త రక్తం తెచ్చావేమో, stay on the ground, I am not finished yet. Slipsలో tight field, aggressive pace bowling, just కొన్ని ఉదాహరణలే. అసలు, limited oversయే అయినా, runs restrict చేయడం కంటే, opponent గురించి ఆలోచించకుండా, all-out చేయడం గురించి TSS ఆలోచించడం నీ నాయకత్వంలోనేనేమో. Now, I suppose it has become a habit to us. Again, full credit to your obsession. 


 అలా నువ్వు బాగా ప్రోత్సహించిన ఇంకో ఆసక్తికరమైన అంశం 'sledging'. I was initially sceptical about it. అంతకు ముందువరకు, cricket is gentlemen's game, మా heros (సచిన్,ద్రావిడ్,కుంబ్లే,లక్ష్మణ్,శ్రీనాథ్ etc.) were all less aggressive with on field talking, etc. ఇలాంటివి చెప్పుకుని,we did not practice it. రోహిత్ లాంటి young bloodని చాలా సార్లు (వేరే teamsతో ఆడేప్పుడు) control చేసేవాళ్ళం. కానీ, game evolves, I think, you brought that fire (:-P) with you. You remember, from behind the stumps how we got MCB Bharath out, not just once, but on multiple occasions. We did Lachith also that way. And the peak of that was, of course in KK-KR. Barring some small issues, that was one memorable tournament to cherish for a lifetime, again, must say, you did play a vital role among others to make it what it is.


Team composition was one thing, I as a captain and many other leaders, sort of given less importance to. బహుశా, మా కారణాలు వేరు, at least, in my case, winning was not the main motive, so, easy to understand. Players availability was also another reason, I guess, you had a luxury of options. ఏదేమైనా, teamకి best ఇవ్వడానికి తపించడం నేను చూశాను. ప్రకృతిలో ఒక వంద టీలు దానిమీదే ఖర్చుపెట్టాం అంటే అతిశయోక్తి కాదు.

I think you handled the seniors and juniors in the team very well. Many of us think that respect means listening to or obeying the seniors. But, no, I think respect means the courage to genuinely discuss the issues and to act with bigger picture in mind. Of all the people, I think,  I am the one who can best endorse you on that :-).

Another one of your obsessions is to celebrate on the field. You showed, at least to me, how to celebrate our hearts out. Of course, its just your expression, but yes, what is the whole point of sports, if you hold the expressions of joy that come out of an exceptional display of sporting skill. Having said that, I am gonna warn you about getting carried away with your dances, because we have uncles playing in the opposition :-P (I mean, one who plays in Praveen's team).


Captain గా చేయగలిగిన, చేయాల్సిన ఏకైక పని, players అందరి నుంచి best performanceని రాబట్టుకోవడం. జాగ్రత్తగా గమనిస్తే, many of us enjoyed their successful game during your time, if not their best. రోహిత్ ఐతే almost allrounder అయిపోయాడు, (this is one way to see the top order failure :-P).  వివేక్ ఐతే KK-KR లో super star with bagging the legend more than 4 times, if i am not wrong. గౌతమ్ ఫేర్ఫార్మెన్స్ చూసి అనిల్ కి డౌట్ వచ్చి ఉంటుంది, వరంగల్ నుంచి బెంగుళూరు కి వచ్చేలోపు ఏదోఅయిందని. CM was always a strong addition, provided he practices and plays. I know, how much you went after him to play. అలాంటి commitment ఉన్నపుడే IPL (IISc వాలా) లాంటి విజయాలు సాధ్యమవుతాయి, అనుమానమే లేదు, it was our commitment to team that made us the champions. You were most successful in making all of us (even the non playing lot) to own the team. I couldn't imagine the publicizing we did, sorry, YOU MADE US to do, over mails, FB walls, noticeboards, what not, every where. Whatsapp statusల గురించి చెప్పోద్దులే. And, it played,  played big time!

You are a perfect example of the modern day 'David-Golliath'. And, you proved that not just once, but twice: KK_KR and the IPL. Honestly, I think I speak not just for me but for all, when I say we had no idea that you will win the KK-KR or that we will win the IPL. Its just your Obsession to win. Seriously. We had no Ajays, no Naveens, no Karthiks. If we look back, all that we had was a shaky batting order backed by a decent bowling and a stronger fielding, if you will. Not the tools you would wish to have to be champions. But, then we had one extraordinary thing, your obsession to win. Be it, begging Bharath UG to play, making the legend to come back (I am sure, he was more than happy to do that) from Hyderabad to play the matches just days before his international travel, the professionalism that was inculcated into the team and manifested in many ways such as practising, learning, sharing, enjoying the games, etc. And, guess what, it was no anti-climax, we did! Of course, we hadn't done it in style, but thats it, most of the exceptional things happen in that fashion. I am pretty sure on that day we won not just the championship but a lot of respect and love in the campus as well.

  

(At the end of Karmel Kranthi (KK)'s captaincy term for the TSS Cricket Club, IISc Bangalore, on behalf of the club.)