నీవేలే...!

రాయనా తియ్యగా కమ్మని ఒక కవిత,

పాడనా మెల్లగా నిన్నటి నా భవిత,

ఆశలే శ్వాసగా అల్లిన ఆత్మీయత;

అనురాగమే అందిన వరమని అనుకున్నా,

ఆలాపనలో మిగిలిన శేషం చూస్తున్నా,

ఈ కవనమాగదు లే, ఇక ఈ పవనమాగదు లే;

యెదసడిలో అలజడి ఎరిగిన వేళలో

పూలన్నీ పిలిచెనులే, గాలే నను మోసెనులే

అంబరమే అందెనులే, అంతటా అందమెలే,

వలపంటే తెలిసిన ప్రతి మనిషి పొందిన పరిచయమే;

అయినా చేరని ఆ తీరం శాపమౌతున్నా,

అనురాగాల ఆ రూపం మాసిపోతున్నా,

నను వెలిగించిన ఆ దీపం దూరమౌతున్నా,

ఈ విజయం వెనుక ఉన్నది నీవేలే,

ఈ హృదయం వెనక ఉన్నది నీవేలే..!

నా రేపటి గీతం ఎపుడూ నీదేలే..!

తన లోపలి భావం ఎపుడూ నీవేలే...!