అటు సొంతఊళ్లో, తల్లి మనసు ఎంత సొమ్మసిల్లెనో, తల్లడిల్లెనో
చదువు సంధ్యలకై పరదేశమొచ్చిన
కన్న కొడుకుని గూర్చి ఎంత కలవరించెనో, పలవరించెనో
పాపం పిచ్చి తల్లి....!
ఇటు వంగ దేశాన ఇంటి మీద బెంగతో కొడుకెంత కృంగెనో,
మనసు ముక్కలై ఇంటి చుట్టు మూగెనో, మూగదై రోదించెనో
అన్నదమ్ముల, అకచెల్లెల తలచి కన్నులు కరిగెనో,
లేని లేత చింత పల్లవించెనో, ప్రజ్వళించెనో
పాపం కన్న కొడుకు..!
చదువు సంధ్యల మనసు మూగక, భాధ్యతలు బాకులై,
అనురాగాలు అమ్ములై, కాలం కుంటిదై, బాధలే భావాలై, రోదనే రాతలై, కన్నీళ్లే కవనాలై
ఇలా ఎంత కాలమో.....?
24/07/09. Fourth day in IIT KGP.Home sick.
ReplyDeleteబాగుంది. Get Well soon.. ;)
ReplyDeleteMee friend Nagarjuna Chary P gaari blog choosi vacchanu..
ReplyDeleteఇప్పుడు నేనున్నస్థితిని అక్షరాల్లో రాస్తే ఈ కవిత అవుతుందేమో...
ReplyDelete@siri: What happened.....?
ReplyDeletenothing much.. was just a bit frustrated n homesick.. now fine.. thanks for d concern.
ReplyDelete